Η Εγκεφαλική Παράλυση (Cerebral Palsy), ή νόσος του Little, είναι πάθηση του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος (ΚΝΣ, δηλαδή εγκέφαλος, νωτιαίος μυελός και παρεγκεφαλίδα), και προέρχεται από μη εξελισσόμενη βλάβη αυτών. Η νόσος περιγράφηκε για πρώτη φορά από τον Άγγλο χειρουργό William Little το έτος 1860. Ο ακριβής αγγλικός ορισμός της παθήσεως είναι: "Cerebral palsy (CP) is an umbrella term encompassing a group of non-progressive, non-contagious condition that cause physical disability in human development". Εκδηλώνεται με διάφορες κινητικές διαταραχές (σπαστικότητα, αθέτωση, αταξία, δυσκαμψία, ατονία), και η οποία ενίοτε αλλά όχι πάντα συνοδεύεται από διανοητική καθυστέρηση. Αποτελεί σοβαρό ιατρικό και κοινωνικό πρόβλημα, λόγω της μεγάλης δυσκολίας αν όχι της αδυναμίας, στη θεραπεία αυτής της σοβαρής παθήσεως.
Τα αίτια
Τα αίτια της εγκεφαλικής παράλυσης δεν είναι πλήρως εξακριβωμένα. Είναι γνωστό ωστόσο ότι η ανάπτυξη του εγκεφάλου μπορεί να επηρεαστεί από ορισμένες λοιμώξεις κατά την διάρκεια της κύησης ή κατά την διάρκεια της νηπιακής ηλικίας. Άλλα αίτια εγκεφαλικής παράλυσης είναι : η εγκεφαλική αιμορραγία, η περιγεννητική ασφυξία (μειωμένη οξυγόνωση του εγκεφάλου ) ή τραυματισμός του κρανίου κατά την διάρκεια ή αμέσως μετά τον τοκετό και παρουσιάζεται συχνότερα σε πρόωρα.
Μορφές Εγκεφαλικές Παράλυσης
Η Εγκεφαλική Παράλυση παρουσιάζει πέντε μορφές, πού ενίοτε συνυπάρχουν:
Στην πρόγνωση της εγκεφαλικής παράλυσης ισχύουν οι εξής βασικές αρχές. Κατ’ αρχήν είναι δύσκολο να καθορισθεί η πρόγνωση σε ένα πρωτοεξεταζόμενο μικρό παιδί. Χρειάζεται πολλές επανεξετάσεις του παιδιού και πρέπει να κρατάμε ένα καλό αρχείο είτε σε καρτέλα είτε σε υπολογιστή. Η πάθηση ΔΕΝ επιδεινώνεται όπως οι εκφυλιστικές παθήσεις του ΚΝΣ. Δεν πρέπει να φοβούνται γι αυτό οι γονείς. Αντίθετα, έχει τάσεις βελτίωσης με τό χρόνο. Η βελτίωση αυτή ΔΕΝ μπορεί να προβλεφθεί. Υπάρχουν άτομα πού πάσχουν από εγκεφαλική παράλυση και έχουν σπουδάσει μαθηματικοί, ή μεταλλειολόγοι, και εξασκούν με επιτυχία επάγγελμα. Επίσης υπάρχουν παιδιά με ελαφρές αλλά και βαρειές μορφές εγκεφαλικής παράλυσης πού αριστεύουν στό σχολείο αλλά και οδηγούν μοτοσικλέτα ή αυτοκίνητο (Αρχείο Χαράλαμπου Γκούβα). Δυστυχώς όμως οι στατιστικές γράφουν ότι επί του συνόλου των ασθενών μόνο το 25-30% του συνόλου των ασθενών, καθίσταται κοινωνικώς και επαγγελματικώς αυτοδύναμο. Τα “κακά” προγνωστικά σημεία γιά ένα παιδί με εγκεφαλική παράλυση είναι: α. Η μεγάλη καθυστέρηση των κινητικών λειτουργιών. β. Η μεγάλη διανοητική καθυστέρηση. γ. Ο βαθμός διαταραχής της ισορροπίας.
Σε γενικές γραμμές καλό είναι οι γονείς που είχαν, έχουν ή θα έχουν την ατυχία να αποκτήσουν ένα παιδί με εγκεφαλική παράλυση, θα πρέπει να μην πανικοβάλλονται και να ακολουθήσουν μια μεθοδολογία αποτελεσματικότητας. Και αυτή είναι μία και μοναδική. Από ηλικία 0-14 το παιδί πρέπει να το παρακολουθεί απλώς ο παιδίατρος και ο οποίος θα ενημερώνει το φάκελο παρακολουθώντας το παιδί. Ο παιδίατρος θα παραπέμπει το παιδί για τυχόν βοήθεια σε ορθοπεδικό, παιδονευρολόγο, ορθοπεδικό φυσικοθεραπευτή, λογοθεραπευτή, ψυχολόγο, κλπ. Από ηλικίας 14 ετών ο φάκελος και η παρακολούθηση πρέπει να περιέρχεται σε νευρολόγο ο οποίος θα αναλαμβάνει πέον την παρακολούθηση και την καθοδήγηση σε άλλες ειδικότητες.
Θεραπεία Εγκεφαλικής Παραράλυσης
Η εγκεφαλική παράλυση δεν είναι νόσος και δεν μπορεί να θεωρηθεί ιάσιμη. Ωστόσο η θεραπευτική αντιμετώπιση (φαρμακευτική, χειρουργική, φυσικοθεραπεία, εργοθεραπεία, λογοθεραπεία κλπ), η εκπαίδευση, και η χρήση της υποστηρικτικής τεχνολογίας και των προσαρμοσμένων βοηθημάτων μπορεί να βοηθήσουν τα άτομα με εγκεφαλική παράλυση να ξεπεράσουν ή να μειώσουν τους περιορισμούς τους ακολουθώντας ένα όσο το δυνατό πιο δραστήριο και ανεξάρτητο τρόπο ζωής.
ΚΟΚΚΑΛΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΕΙΔΙΚΕΥΟΜΕΝΟΣ ΝΕΥΡΟΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ Γ.Κ.ΝΙΚΑΙΑΣ Σχετικά Άρθρα
